Jak pokonać nieśmiałość?

Według powszechnie panującej opinii, nieśmiałość to problem okresu dzieciństwa i wieku dorastania, jednak wielu z nas boryka się z tym problemem na co dzień. Idąc ulicą, spojrzenia innych ludzi przyprawiają nas o dreszcze, a w głowie krąży tylko jedno pytanie – „Co oni o mnie myślą?”. Na policzkach pojawiają się płomienne rumieńce, a wzrok natychmiast kierujemy w podłogę. Nie alienujmy się tylko walczmy z nieśmiałością! Skąd u nas bierze się nieśmiałość?

• Negatywne doświadczenia z przeszłości

Nieśmiałość może mieć związek z naszą przeszłością np. poprzez fakt czy często doświadczaliśmy wstydu lub zażenowania w kontaktach z innymi ludźmi. Jeśli ktoś się z nas wyśmiewał, także może być to przyczyną naszej nieśmiałości.

• Nadwrażliwość na opinię otoczenia

Jeśli uczestnicząc w rozmowie, myślimy nad tym jak wypadliśmy i co o nas myślą inni, albo wysnuwamy własne wnioski to w konsekwencji wolimy milczeć lub wycofać się z dalszej konwersacji. Skłonności do lęku przed oceną otoczenia posiadają szczególnie osoby, którym w dzieciństwie często powtarzano, że najważniejsze jest to, co mówią i myślą o nas inni. Dlatego też, pozostajemy w izolacji, by unikać ujawniania siebie i nie zostać niesprawiedliwie ocenionym i odrzuconym.

• Niska samoocena

Nasze zdanie o sobie też ma duży wpływ na uczucie nieśmiałości, którego nie jesteśmy w stanie kontrolować. Jeśli jest ono niskie i często przypominamy o swoich wadach, inni też zaczną postrzegać nas w ten sposób. Nie przyjmujemy do siebie wiadomości, że opinia znajomych może być zupełnie inna, niż nasza. W ten sposób osoba bardzo nieśmiała popada w samotność oraz izoluje się od otoczenia.

Jak radzić sobie z nieśmiałością?

• Trzeba zrozumieć siebie i swoją nieśmiałość

Należy przeanalizować sytuacje, w których odczuwamy największy lęk przed kontaktem z innymi. Zastanowić się nad tym, co jest powodem, że czujemy się niepewnie podczas rozmowy. Kiedy zrozumiemy co i kto jest powodem naszej nieśmiałości, łatwiej będzie nam ją pokonać.

• Praca nad poczuciem własnej wartości

Osoby nieśmiałe skupiają się bardzo mocno na swoich wadach i nie dostrzegają zalet. Trzeba myśleć o swoich dobrych stronach. Uwierzmy w to, że nie jesteśmy gorsi od innych. Pamiętajmy też, że nawet bardzo odważnym ludziom może się czasem powinąć noga.

• Rozwijanie swoich umiejętności społecznych

Na początku, inicjujmy rozmowy z ludźmi, wobec których nasza nieśmiałość jest najmniejsza. Nawiązujmy także krótkie konwersacje z obcymi ludźmi w miejscach publicznych np. w kolejce, w poczekalni czy u lekarza. Wystarczy kilka słów, by takie małe ćwiczenia powoli zaczęły sprawiać, że będziemy się czuć coraz pewniej i bezpieczniej. Dobrym sposobem na rozpoczęcie rozmowy są komplementy, bo dzięki nim poprawisz samopoczucie zarówno komuś, jak i sobie.

• Nie unikać spotkań z ludźmi

Nie rezygnujmy z wizyt w miejscach, które lubiszmy, np. w klubie
sportowym, tylko dlatego, że obawiamy się kontaktu z innymi. Mamy wówczas szansę na to, by poćwiczyć swoje umiejętności interpersonalne. Jeśli znajdziemy się w sytuacji, w której znów ujawni się nasza nieśmiałość, spróbujmy później zastanowić się, dlaczego tak się stało i co możemy zmienić w swoim zachowaniu, by poczuć się pewniej.

• Bądźmy dobrymi słuchaczami

Ludzie nie oczekują od nas, że przez cały czas będziemy się do nich szczerzyć. Czasami potrzebują, by ktoś ich po prostu wysłuchał. Kiedy jakaś osoba opowie nam o swoich uczuciach, łatwiej będzie nam wyrazić swoje zdanie i zmniejszy się nasza trudność w doborze właściwych słów. Osoby nieśmiałe są zazwyczaj świetnymi słuchaczami i dzięki swojej nadwrażliwości potrafią doskonale zrozumieć drugą osobę.